امدی
و بی انتهای محبتت را باز روی تمام دلتنگیهایم گذاشتی
وقتی هستی چقدردنیا کوچک است
وقتی هستی همه چیز ابی است
چقدر دلم اروم گرفته...
ده ماهی را که به اندازه ?? سال نوری
تحملش اسان نبود
احساس نکردن دستهای مهربان
نبوییدن احساس شیرین مادری
چقدر دلم اروم گرفته...
نبودن تو نبودن زندگی بود
نبودن تونبودن تمام زیباییهای زندگی
چقدر دلم اروم گرفته...
امدی...
انگار دوباره دنیا زنده شد
وباز هم می توانم سجده کنم...
چقدر دلم اروم گرفته
چقدر زندگی زیباست
.
.
.
مامان جونم خیلی خیلی به ایران خوش اومدی
